Rozengeur en maneschijn...

We hebben getwijfeld of we over bepaalde zaken op de website konden schrijven omdat het hier niet aldoor Rozengeur en Maneschijn is. Het is hier toch echt een 3e wereldland en daar zijn we volledig achtergekomen. Niet alleen wanneer we zelf zonder water zitten, maar ook enkele van de klinieken zitten soms zonder water of licht, maar dat is niet het allerergste. Vorige week zijn we met Alicia meegeweest naar een heel arm gezinnetje met een hond die gecastreert moest worden. De vader wilde het liever niet, maar Alicia heeft de man overtuigd, omdat de hond losloopt op het strand en hierdoor veel vrouwtjes kan dekken, wat natuurlijk niet gewenst is. Samen met Roberto en Alicia zijn we meegeweest om te proberen de hond te vangen, dat lukte alleen niet. Om het arme gezin tegemoet te komen, hebben we eten gegeven. Het gezin heeft namelijk kids, waarvan er op dat moment 2 thuis waren, 1 van 2 en 1 van 4jaar, ze zagen er totaal ongezond en ondervoed uit. Alicia heeft pakjes melk en koekjes aan de kids gegeven en we zijn er bijgebleven totdat ze het op hadden. Verder waren ze blij met hun speelgoedautootjes, voor de ouders had ze een heel voedselpakket met meel, pasta, suiker, rijst e.d. meegenomen. Ook heeft ze nog vitamines en ontwormingsmedicijnen voor de kids gegeven. Hopelijk kunnen we de hond binnenkort toch nog vangen en weer iets te eten geven aan de kinderen.
Het volgende erge geval was het zien sterven van een paard vrijdag, als gevolg van tetanus. En omdat ze de middelen niet hebben om hem beter te maken hebben ze hem uiteindelijk moeten in laten slapen, in onze ogen was dit het meest diervriendelijke.

Sinds vorige week verloopt de communicatie in de kliniek van Porlamar af en toe een beetje problematisch. We hebben een paar kleine aanvaringen gehad, omdat ze het gevoel hadden dat wij enkele van hen op de vingers keken en dat wij kritiek hadden op hun manier van werken. Dit is niet het geval, we hebben interesse in de manier waarop zij dingen oplossen en zijn van mening dat als we vragen waarom iets gebeurd, of het idee hebben dat iets beter kan, dat we dat toch zouden kunnen melden. Dit zou wellicht bepaalde situaties op medisch of ethisch gebied kunnen verbeteren. Over sommige zaken blijven ze echter zeer gesloten, wat de sfeer niet ten goede komt.
We werken ons in het zweet, maken veel schoon, maken veel mee en helpen overal waar nodig is. We hebben alleen liever dat ze opener over bepaalde zaken zouden zijn. Wij doen hier toch ook ons best en proberen hen niet te veel voor de voeten te lopen. We zijn hier echter naast onze extra handen ook om er van te leren en een interessante ervaring op te doen.
We snappen dat we een andere manier van werken gewend zijn en weinig ervaring hebben in 3e wereldlanden, maar we hebben geen oogkleppen op en zien natuurlijk dingen die beter of op een andere manier kunnen. Uiteindelijk willen we allemaal het beste voor de dieren en kan in het vervolg opbouwende kritiek wel als welkom ervaren worden. Vol goede moed onze laatste weken tegemoet.

Vandaag (3 oktober) ziek thuis gebleven, gister kennelijk iets gegeten wat bij ons allebei heel slecht gevallen is. Met veel rust hopen we ons morgen weer een stuk beter te voelen!